انواع آچار

آچارها برای بستن یک اتصال که شامل پیچ و مهره است به کار می‌روند. در برخی از نقاط دنیا آچارها به مهره گشا نیز معروف هستند. آنها از آلیاژهای کروم – وانادیوم ساخته می‌شوند. آبکاری با کروم به جلوگیری از زنگ زدگی آچار کمک می‌کند. حق ثبت اختراع اولین آچار به سولیمون مریک تعلق دارد که آن را در سال 1853 ابداع کرد. انواع زیادی از آچارها وجود دارند که انسان عادی در زندگی روزمره‌ی خود برای اهداف مختلف به آنها نیاز پیدا می‌کند. در زیر انواع آچار را برای شما قرار دادیم.

آیا می‌دانستید؟

تلاش برای صاف کردن آچار خم شده آن را ضعیف‌تر خواهد کرد.
آچارها بخش مهمی از جعبه ابزار را تشکیل می‌دهند. به غیر از آنهایی که معمولاً در خانه‌هایمان یافت می‌شوند انواع مختلفی از آچارها وجود دارند که کاربرد ویژه‌ی خود را دارند. برخی از آچارها مثل آچار لوله‌ی آتش نشانی برای مصرف خاصی به کار می‌روند. در حالی که آچارهای دیگر مثل آچار یک سر تخت و یک سر رینگی و یا آچار فرانسه می‌توانند برای مصارف مختلف به کار روند.

آچار دو سر تخت (Open - ended) :

هر دو انتهای این نوع آچار تخت است. دهانه‌های آن یو شکل هستند. این دهانه‌ها هم اندازه نیستند. این آچار وقتی مفید است که با پیچ و مهره سر و کار دارید و کار کردن با آن پیچ و مهره‌ها راحت نیست. این آچارها پیچاندن پیچ و مهره را راحت‌تر می‌کنند.

آچار دو سر رینگی (Box - ended) :

آچار رینگی، حلقه‌ی بسته در هر دو انتهای خود دارد. این حلقه معمولاً برای سفت کردن شکل شش ضلعی و در برخی موارد برای سفت کردن شکل مربعی طراحی شده است. حلقه‌ها در هر دو انتها اندازه‌های متفاوتی دارند. این آچارها در مواردی به کار می‌روند که آچارهای دو سر تخت خوب عمل نمی‌کنند. آچارهای دو سر رینگی از گرد شدگی لبه‌هایی که ممکن است به هنگام استفاده از آچارهای دو سر تخت رخ دهد، جلوگیری می‌کنند.

آچار یک سر تخت و یک سر رینگ (Combination) :

آچار یک سر تخت و یک سر رینگ همان طور که معلوم است یک آچار ترکیبی از آچار دو سر تخت و آچار دو سر رینگ است. این آچار یک حلقه‌ی بسته در یک انتهای خود دارد و انتهای دیگر آن تخت است. این آچارها می‌توانند برای باز کردن پیچ و مهره‌ها با سر رینگی و سپس جدا کردن سریع آنها با استفاده از سر تخت مورد استفاده قرار گیرند؛ آچارهای یک سر تخت و یک سر رینگ عموماً برای استفاده در این نوع ترکیب به کار می‌روند لذا هر دو انتهای آنها هم اندازه هستند.

آچار فرانسه (Adjustable) :

این نیز یک آچار با سر تخت است و تنها یک انتهای آن می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. اندازه‌ی باز شدن دهانه ثابت نیست و می‌تواند بر حسب اندازه‌ی پیچ و مهره تغییر پیدا بکند. این آچارها می‌توانند برای پیچ و مهره‌هایی با اندازه‌های چند گانه به کار روند و بر خلاف آچارهای قبلی هستند که می‌توانستند تنها برای یک یا دو مورد، استفاده شوند. اما استفاده از این آچارها در مناطق دور و یا محدود، دشوار است.

آچار آلن (Allen) :

این آچار انتهای شش ضلعی دارد و به دو نوع T شکل و L شکل است. آچار نوع T شکل شبیه نوع L شکل است (در شکل نشان داده شده) و تنها تفاوتش این است که یک دسته دارد که از فلز و یا پلاستیک ساخته شده که نوع L شکل این دسته را ندارد. این آچارها با سرهایی که درونشان شش ضلعی است، به کار می‌روند. آچارهای آلن برای پیچاندن پیچ‌ها به کار می‌روند. روشی که آنها عمل می‌کنند شبیه آچار پیچ گوشتی است.

آچار بکس (Socket) :

آچار بکس کاملاً با پیچ و یا مهره چفت می‌شود. چنین آچاری به یک دسته نیاز دارد. در نتیجه بیشتر آنها مفصل درونی دارند. به هنگام استفاده از آچار بکس، لازم نیست که بعد از انجام پیچش از سر پیچ و یا مهره کاملاً برداشته شود. دسته می‌تواند برداشته شود و دوباره وصل شود در حالی که کاسه روی پیچ و یا مهره باقی بماند.

منبع